हे पाठ वीरवनिता विश्पलाच्या शौर्याची आणि धैर्याची प्रेरणादायी कथा सांगते. विश्पला ही खेळराज नावाच्या राजाची पत्नी होती. ती खूप विद्वान होती आणि युद्धातही निपुण होती. खेळराज हा शूर आणि पराक्रमी राजा होता. दोघेही एकमेकांसोबत सुखाने राहत होते. पण एके दिवशी शत्रूंनी त्यांच्या राज्यावर हल्ला केला आणि मोठे युद्ध सुरू झाले. खेळराज आपल्या सैन्याचा नायक म्हणून रणांगणात उतरला आणि विश्पलाही त्याच्यासोबत युद्धात सामील झाली. तिने चामुंडेश्वरीच्या रूपात शत्रूंचा संहार केला. तिचे शौर्य आणि पराक्रम पाहून शत्रू घाबरले. त्यांनी विचार केला की जोपर्यंत विश्पलाला थांबवले नाही, तोपर्यंत विजय मिळणार नाही. म्हणून त्यांनी एकत्र येऊन तिच्यावर हल्ला केला आणि तिचा एक पाय कापला. शत्रूंची संख्या खूप होती, पण विश्पला एकटीच लढत होती. तरीही तिच्या मनात अजिबात भीती नव्हती. उलट तिने दुप्पट उत्साहाने युद्ध चालू ठेवले. पाय गमावल्यानंतरही ती हार मानली नाही. तिने ठरवले की उद्या पुन्हा युद्ध करायचे आहे. म्हणून तिने शांतपणे बसून अश्विनीकुमारांचे ध्यान केले. तिच्या भक्तीमुळे अश्विनीकुमारांनी तिला लोहाचे पाय बसवून पुन्हा युद्धासाठी तयार केले. दुसऱ्या दिवशी सकाळी ती मोठ्या उत्साहाने रणांगणात परतली. तिला पाहताच शत्रूंचा धीर सुटला आणि ते घाबरले. तिने शस्त्रांचा मारा सुरू केला तेव्हा शत्रू पूर्णपणे खचले. विश्पलाने शत्रूंचा लीलया नाश केला आणि हजारो सैनिकांना मारले. तिच्या या शौर्यामुळे खेळराजाला युद्धात विजय मिळाला. विश्पलाने आपल्या पतीसोबत रणांगणात लढत शत्रूंना पराभूत केले. पाय गमावल्यानंतरही अश्विनीकुमारांच्या मदतीने ती पुन्हा उभी राहिली आणि युद्ध जिंकली. ही कथा तिच्या धैर्याची आणि अश्विनीकुमारांच्या वैद्यकशास्त्रातील कौशल्याची महती सांगते. हे पाठ आपल्याला स्त्रियांचे सामर्थ्य, निश्चय आणि शौर्य यांचे महत्त्व शिकवते.
Leave a Reply