एका लाकूडतोड्याने लाकूड तोडण्यासाठी जंगलात प्रवेश केला. काम करत असताना त्याच्या हातून चुकून कुऱ्हाड पाण्यात पडली. त्यामुळे तो खूप चिंतेत पडला.
तेव्हा अचानक त्या ठिकाणी देव प्रकट झाला. देवाने पाण्यात जाऊन सोन्याची कुऱ्हाड बाहेर काढली आणि लाकूडतोड्याला विचारले, “ही तुझी कुऱ्हाड आहे का?”
लाकूडतोड्याने प्रामाणिकपणे उत्तर दिले, “नाही, ही माझी कुऱ्हाड नाही.”
त्यानंतर देवाने चांदीची कुऱ्हाड दाखवली, पण लाकूडतोड्याने तीही नाकारली.
शेवटी, देवाने लोखंडाची कुऱ्हाड आणली. लाकूडतोड्याने आनंदाने सांगितले, “होय, हीच माझी कुऱ्हाड आहे.”
त्याच्या प्रामाणिकतेने प्रभावित होऊन देव प्रसन्न झाला आणि त्याला तीनही कुऱ्हाडी बक्षीस म्हणून दिल्या.
या कथेतून आपण शिकतो की सत्यप्रियता आणि प्रामाणिकतेचे नेहमीच चांगले फळ मिळते.
Leave a Reply