जहॉं चाह, वहाँ राह
Summary in Marathi
ही कथा येरसंबा गावातील काही जिद्दी विद्यार्थ्यांच्या संघर्षाची आहे, ज्यांनी आपल्या दृढ इच्छाशक्तीने आणि प्रयत्नाने अशक्य वाटणारे कार्य शक्य करून दाखवले.
येरसंबा हे एक छोटेसे गाव होते, जिथे प्रत्येक पावसाळ्यात मोठी समस्या निर्माण होत असे. गावाच्या मध्यभागातून एक नाला वाहत होता, जो पावसाळ्यात पूर येऊन भरून जात असे. गावातील घरे आणि शाळा या नाल्याच्या विरुद्ध बाजूंना होत्या. त्यामुळे पावसाळ्यात विद्यार्थ्यांना शाळेत जाणे कठीण होई. नाल्यातील पाणी अनेक वेळा चार-पाच फूट उंच जाई, त्यामुळे विद्यार्थी शाळेपासून दूर राहत असत. सततच्या अनुपस्थितीमुळे त्यांच्या शिक्षणावर मोठा परिणाम होत होता. काही वेळा तर विद्यार्थी संपूर्ण आठवडाभर शाळेत जाऊ शकत नव्हते.
ही समस्या वर्षानुवर्षे सुरू होती, आणि सगळ्यांनी तिला अपरिहार्य मानले होते. “गावात पाऊस, नाल्यात पाणी – शाळेपासून सुट्टी ठरलेली ठाणी,” असे म्हणत गावातील लोकांनी याला एक प्रकारे स्वाभाविक मानले होते. मात्र, काही विद्यार्थ्यांनी परिस्थिती बदलण्याचा निर्धार केला. एक दिवस, झाडाखाली बसलेल्या विद्यार्थ्यांमध्ये हीच चर्चा सुरू झाली की ते दरवर्षी अशा परिस्थितीला बळी पडणार का? त्यातील काहींनी असेही म्हटले की, “आम्ही लहान आहोत, आपण काय करू शकतो?” पण दामिनी नावाच्या विद्यार्थिनीने आत्मविश्वासाने सांगितले की, “समस्या सोडवण्याचा प्रयत्न केला तरच मार्ग मिळेल.”
त्याच दिवशी विद्यार्थ्यांनी एक ठराव केला की, ते नाल्यावर एक पूल बांधतील. सुरुवातीला सगळ्यांना हे अशक्य वाटले, पण त्यांनी ठरवले की प्रत्येक जण आपल्या परीने मदत करेल. त्यांनी गावातील लोकांना मदतीसाठी विनंती केली आणि प्रत्येकाने उत्स्फूर्तपणे आपले योगदान दिले. काहींनी पैशांची मदत केली, काहींनी कामात मदतीसाठी हातभार लावला. मोठ्या माणसांनी सल्ले दिले, आणि तरुणांनी मेहनत घेतली. विद्यार्थ्यांनीही श्रमदान करून छोटा पूल बांधण्यासाठी साहित्य गोळा केले.
केवळ पंधरा दिवसांत हा पूल तयार झाला. संपूर्ण गावासाठी ही एक अभिमानाची गोष्ट होती. यामुळे पुढील पावसाळ्यात विद्यार्थी आनंदाने आणि सुरक्षितपणे शाळेत जाऊ लागले. ही कथा आपल्याला शिकवते की दृढ संकल्प, संघटनशक्ती आणि प्रयत्नांमुळे कोणतीही अडचण दूर करता येते. खरेच, “जिथे इच्छा, तिथे मार्ग!”
Summary in English
This story is about a group of determined students from the village of Yeresamba who overcame a major obstacle through perseverance and teamwork.
Yeresamba was a small village where a seasonal stream would cause significant problems every monsoon. The stream flowed right through the village, dividing the residential area from the school. During heavy rains, the water level would rise up to four or five feet, making it impossible for students to cross. As a result, many students were forced to miss school, sometimes for an entire week, leading to a negative impact on their education.
This problem had persisted for years, and the villagers had come to accept it as inevitable. A common phrase in the village was, “Rain in the village, water in the stream – no school, that’s the theme.” However, a few students decided to challenge this mindset. One afternoon, while sitting under a banyan tree, they started discussing their repeated absences from school. Some students felt helpless, believing they were too young to change anything. But Dhamini, one of the students, confidently said, “Every problem has a solution if we try hard enough.”
That day, they made a resolution: they would build a bridge over the stream. At first, the idea seemed impossible, but they were determined. They approached the villagers for help, and to their surprise, many people were willing to contribute. Some donated money, others provided construction materials, and many offered physical labor. With combined efforts, the students and villagers gathered the necessary resources, including cement pipes, stones, and bricks.
In just fifteen days, the bridge was completed. It was a moment of pride for the entire village. The next monsoon, the students happily and safely crossed the bridge to attend school. This story teaches us the value of determination, unity, and hard work. It proves that “Where there is a will, there is a way!”
Summary in Hindi
यह कहानी येरसंबा गाँव के कुछ दृढ़ निश्चयी विद्यार्थियों की है, जिन्होंने अपनी इच्छाशक्ति और सामूहिक प्रयास से असंभव लगने वाले कार्य को संभव कर दिखाया।
येरसंबा गाँव में हर साल बारिश के मौसम में एक बड़ी समस्या उत्पन्न होती थी। गाँव के बीच से एक नाला बहता था, जो बरसात में पानी से भर जाता था। गाँव के घर और विद्यालय नाले के दो विपरीत किनारों पर स्थित थे। बारिश के दिनों में जब नाले में पानी भर जाता था, तो बच्चों का स्कूल जाना असंभव हो जाता था। कई बार पानी चार से पाँच फीट तक गहरा हो जाता था, जिससे विद्यार्थियों की उपस्थिति पर बुरा असर पड़ता था। कई छात्र हफ्तों तक स्कूल नहीं जा पाते थे, जिससे उनकी पढ़ाई बाधित होती थी।
यह समस्या वर्षों से बनी हुई थी, और गाँव वालों ने इसे अपनी नियति मान लिया था। गाँव में एक कहावत प्रचलित हो गई थी – “गाँव में बारिश, नाले में पानी – स्कूल से छुट्टी, यही कहानी।” लेकिन कुछ विद्यार्थियों ने इस स्थिति को बदलने का निश्चय किया। एक दिन, जब वे बरगद के पेड़ के नीचे बैठे थे, तो उन्होंने इस समस्या पर चर्चा की। कुछ ने निराशा जताई कि वे तो बच्चे हैं, वे क्या कर सकते हैं? लेकिन दामिनी नाम की छात्रा ने आत्मविश्वास से कहा, “हर समस्या का समाधान संभव है, बस कोशिश करनी होगी।”
उस दिन सभी विद्यार्थियों ने एक निर्णय लिया कि वे नाले पर पुल बनाएंगे। शुरुआत में यह विचार असंभव लगा, लेकिन उन्होंने गाँव वालों से सहायता माँगी। उनकी इस सोच की गाँव में सराहना हुई, और कई लोगों ने अपनी ओर से मदद देने का फैसला किया। कुछ ने पैसे दिए, कुछ ने निर्माण सामग्री दी, और कई लोगों ने श्रमदान किया। विद्यार्थियों ने भी श्रमदान किया और सामूहिक प्रयासों से पुल बनाने का कार्य शुरू किया।
सिर्फ पंद्रह दिनों में पुल बनकर तैयार हो गया। यह पूरे गाँव के लिए गर्व की बात थी। अब बारिश में भी विद्यार्थी खुशी-खुशी स्कूल जाने लगे। इस कहानी से हमें यह सीख मिलती है कि यदि हमारे भीतर दृढ़ संकल्प और एकता हो, तो कोई भी कार्य असंभव नहीं। सही ही कहा गया है – “जहाँ चाह, वहाँ राह।”
Leave a Reply