दाे लघुकथाएँ
Summary in Marathi
अकबर आणि बीरबल यांचे संबंध नेहमीच रोचक आणि बुद्धिमत्तेने परिपूर्ण होते. बीरबल आपल्या चातुर्याने आणि हुशारीने अकबरच्या अनेक कठीण प्रश्नांची उत्तरे देत असे. या अध्यायात दोन मनोरंजक गोष्टी दिल्या आहेत, ज्या बीरबलच्या अचाट बुद्धीचे उत्तम उदाहरण आहेत.
पहिल्या गोष्टीत, अकबर आपल्या बागेत फेरफटका मारत असताना त्याला विचार येतो की जर त्याच्याकडे हिरव्या रंगाचा घोडा असता, तर तो हिरवळीमध्ये अधिक सुंदर दिसला असता. त्याने बीरबलला ही अशक्य मागणी पूर्ण करण्याचे आव्हान दिले. बीरबलला माहित होते की हिरव्या रंगाचा घोडा अस्तित्वातच नाही. परंतु, त्याने चातुर्याने हा प्रश्न सोडवण्याचा निर्णय घेतला. आठवड्यानंतर बीरबल दरबारात परत आला आणि अकबरला सांगितले की त्याने हिरवा घोडा शोधून काढला आहे. मात्र, घोड्याच्या मालकाने दोन अटी घातल्या आहेत—पहिली, बादशाहला स्वतः त्या घोड्याला घ्यायला यावे लागेल, आणि दुसरी, हा घोडा आठवड्यातील सात दिवस वगळता कुठल्याही दिवशी दिला जाईल. ही अट ऐकताच अकबरला समजले की बीरबलने आपल्या हुशारीने हा अशक्य प्रश्न सोडवला आहे. अकबरने बीरबलची प्रशंसा केली आणि त्याच्या बुद्धीमत्तेचे कौतुक केले.
दुसऱ्या गोष्टीत, एक कंजूस व्यापारी सतत एका चित्रकाराला फसवत असतो. चित्रकाराला पैसे देण्याऐवजी, तो प्रत्येक वेळी म्हणतो की चित्र त्याच्या अपेक्षेप्रमाणे नाही आणि पुन्हा नवीन चित्र काढण्यास सांगतो. शेवटी, चित्रकार निराश होतो आणि घरी परत जातो. त्याची पत्नी त्याला अकबराच्या दरबारात जाऊन न्याय मागण्याचा सल्ला देते. अकबराने दोघांना दरबारात बोलावले आणि विचारले की सेठला त्याचे चित्र का नको आहे. सेठ उत्तर देतो की त्याचे चित्र त्याच्या चेहऱ्यासारखे दिसत नाही. ही गोष्ट ऐकून बीरबलला लगेच सेठच्या कपटाचा अंदाज येतो. बीरबल म्हणतो की तीन दिवसांनी सेठचे सटीक चित्र तयार होईल. तीन दिवसांनंतर, बीरबल चित्रकाराला एक मोठा आरसा घेऊन दरबारात आणण्यास सांगतो. जेव्हा सेठ त्यात स्वतःचा चेहरा पाहतो, तेव्हा त्याला समजते की बीरबलने त्याला त्याच्याच युक्तीने हरवले आहे. लज्जित झालेला सेठ चित्रकाराला त्याचे पैसे देतो.
या गोष्टींमधून आपण शिकतो की चातुर्य आणि न्यायप्रियता नेहमीच यश मिळवतात. बीरबलची हुशारी आणि अकबरचा न्यायप्रिय स्वभाव आपल्याला सांगतो की अडचणींवर मात करण्यासाठी युक्तीने विचार करणे आवश्यक आहे.
Summary in English
The stories of Akbar and Birbal are always entertaining and insightful. This chapter contains two stories that highlight Birbal’s intelligence and clever problem-solving skills.
In the first story, Emperor Akbar and Birbal were strolling in a garden when Akbar, admiring the lush greenery, imagined how wonderful it would be to have a green horse to ride through such beautiful places. He immediately ordered Birbal to bring him a green horse within a week. Birbal knew that no such horse existed, but he also understood Akbar’s habit of testing his intelligence. Birbal took a few days to think and then returned to the court after a week. He informed Akbar that he had found the green horse, but its owner had two conditions: first, the emperor himself had to go and collect the horse, and second, the horse could be seen on any day except the seven days of the week. Akbar quickly realized the trick and laughed, appreciating Birbal’s intelligence.
The second story revolves around a miserly merchant who repeatedly deceived an artist. The artist painted multiple portraits for him, but each time, the merchant refused to pay, claiming that the painting was not accurate. Frustrated, the artist shared his problem with his wife, who advised him to seek justice from Akbar. The artist presented his case in Akbar’s court, and the emperor assigned the matter to Birbal. Birbal cleverly devised a solution and instructed the artist to return after three days with a true depiction of the merchant. When the artist returned, he placed a large mirror in front of the merchant. Seeing his reflection, the merchant realized he had been caught in his own trickery. Embarrassed, he immediately paid the artist his rightful earnings.
Both stories teach us that intelligence and justice always prevail. Birbal’s wit and fair judgment ensured that truth and fairness triumphed over deception and arrogance. These tales emphasize the importance of wisdom, honesty, and problem-solving in our daily lives.
Summary in Hindi
अकबर और बीरबल की कहानियाँ मनोरंजन के साथ-साथ महत्वपूर्ण जीवन पाठ भी सिखाती हैं। इस अध्याय में दो कहानियाँ हैं जो बीरबल की बुद्धिमत्ता और समस्या समाधान क्षमता को दर्शाती हैं।
पहली कहानी में, एक दिन अकबर और बीरबल बाग में टहल रहे थे। हरियाली देखकर अकबर को विचार आया कि यदि उसके पास हरे रंग का घोड़ा होता, तो वह इस बगीचे में घूमने का आनंद लेता। अकबर ने तुरंत बीरबल को आदेश दिया कि वह एक सप्ताह के भीतर हरा घोड़ा लाकर दे। बीरबल को पता था कि हरा घोड़ा प्राकृतिक रूप से असंभव है, लेकिन वह अकबर की परीक्षा लेने की आदत से परिचित था। उसने कुछ दिनों तक सोचा और एक सप्ताह बाद दरबार में लौटकर अकबर को बताया कि हरा घोड़ा मिल गया है, लेकिन उसके मालिक ने दो शर्तें रखी हैं—पहली, बादशाह को स्वयं जाकर घोड़ा लेना होगा, और दूसरी, यह घोड़ा सप्ताह के सात दिनों को छोड़कर किसी भी दिन दिखाया जा सकता है। यह सुनते ही अकबर को अपनी गलती का एहसास हुआ, और उसने बीरबल की बुद्धिमत्ता की सराहना की।
दूसरी कहानी में, एक कंजूस सेठ ने एक चित्रकार को बार-बार धोखा दिया। चित्रकार ने कई बार उसका चित्र बनाया, लेकिन सेठ हर बार कोई न कोई बहाना बनाकर पैसे देने से बच जाता। हताश होकर चित्रकार ने अपनी पत्नी को यह बात बताई। उसकी पत्नी ने उसे अकबर के दरबार में न्याय मांगने की सलाह दी। चित्रकार अकबर के पास गया और अपनी समस्या सुनाई। अकबर ने यह मामला बीरबल को सौंप दिया। बीरबल ने सूझबूझ से काम लिया और चित्रकार से कहा कि तीन दिन बाद सेठ का असली चित्र लेकर दरबार में आए। जब तीन दिन बाद चित्रकार दरबार में लौटा, तो उसने सेठ के सामने एक बड़ा दर्पण रख दिया। सेठ अपने ही चेहरे का प्रतिबिंब देखकर शर्मिंदा हो गया और तुरंत चित्रकार को उसका मेहनताना चुका दिया।
इन कहानियों से हमें यह सीख मिलती है कि चतुराई और न्याय हमेशा जीतते हैं। बीरबल की बुद्धिमत्ता और निष्पक्ष सोच से यह सिद्ध होता है कि हर समस्या का समाधान सूझबूझ और समझदारी से किया जा सकता है। हमें हमेशा सच्चाई और न्याय के पक्ष में रहना चाहिए और अपने विवेक का सही उपयोग करना चाहिए।
Leave a Reply