Summary For All Chapters – बालभारती Class 7
अन्नाचा सन्मान आणि वाया जाणाऱ्या अन्नाचे महत्त्व
ही गोष्ट श्रुतीची आहे. तिच्या वर्गात मॅडमने प्रत्येक विद्यार्थ्याला नवीन वर्षाचा संकल्प विचारला. वेगळा संकल्प सांगता न आल्यामुळे श्रुती थोडी नाराज झाली. ती घरी आल्यावर मावशीकडे गेली, जिथे वाढदिवसाचा उत्सव चालू होता. श्रुतीने तिच्या आवडीचा गुलाबजाम खाल्ला, पण न संपवता डिश बेसिनमध्ये ठेवला. यामुळे तिच्या मावशीने तिच्या आईला सांगितले, आणि घरी आईने तिला याबद्दल रागावले.
तेव्हा श्रुतीने बातम्या पाहिल्या, जिथे मेळघाटमधील कुपोषित बालकांची परिस्थिती दाखवली जात होती. हे पाहून ती दुखावली. तिच्या वडिलांनी तिला समजावले की अनेक ठिकाणी अन्नाची वाया जाणारी ताटे असंख्य गरजू लोकांच्या पोटभर जेवणासाठी पुरेशी असू शकतात. तेव्हा श्रुतीने ठरवले की ती यापुढे पानात अन्न वाया घालवणार नाही.
या गोष्टीतून आपल्याला शिकण्यासारखे आहे की, अन्न वाया घालवणे म्हणजे इंधन, वेळ, आणि मेहनतीचा अपव्यय आहे. अन्न तयार करताना अनेक घटकांचा आणि लोकांच्या श्रमांचा उपयोग होतो. अन्नाची नासाडी थांबवणे, गरजू लोकांना मदत करणे, आणि आपल्या संस्कृतीचा आदर ठेवणे हे आपल्या जबाबदारीचे काम आहे.
शेवटी विचार करायला लावणारे मुद्दे:
- पानात अन्न वाया घालवू नये.
- वाढदिवस किंवा समारंभ साध्या पद्धतीने साजरे करून वाचलेली रक्कम गरजूंसाठी वापरावी.
- उरलेले अन्न गरजूंपर्यंत पोहोचवावे.
- कुपोषणाला थांबवण्यासाठी योग्य पद्धतीने योगदान द्यावे.
संपूर्ण धडा आपल्याला अन्नाची किंमत, त्याचा सन्मान, आणि समाजातील गरजूंना मदत करण्याचे महत्त्व शिकवतो.
Leave a Reply