Summary in Marathi
एका थंड संध्याकाळी, एक गरीब आणि दमलेला व्यापारी एका सरायच्या (inn) दारात आला आणि आतून आवाज दिला. त्याने रात्री थांबण्याची आणि साधे जेवण मिळवण्याची विनंती केली. सरायमालकाने त्याला गरीब दिसत असल्याने आनंदाने घेतले नाही, पण त्याला आत घेतले. व्यापाऱ्याच्या कपड्यांवरून आणि त्याच्या फाटलेल्या बुटांवरून त्याला श्रीमंत नसावे असे वाटले.
सरायमालक आणि त्याची पत्नी खूप लोभी आणि कपटी होते. त्यांनी व्यापाऱ्याकडे पाहून तक्रार केली की तो चांगला पैसा देऊ शकणार नाही. पण त्यांनी त्याला फसवायचा एक युक्ती शोधली. सरायमालकाकडे एक जादूई औषधी वनस्पती (magic herb) होती. ही वनस्पती जेव्हा कोणी खातो, तेव्हा तो काहीतरी विसरतो. त्याने ठरवले की व्यापारी त्याचे सामान विसरेल आणि आपल्याला मिळेल.
त्यांनी व्यापाऱ्यासाठी चविष्ट जेवण बनवले आणि त्यात जादूई औषधी वनस्पती मिसळली. व्यापाऱ्याला काहीच संशय आला नाही आणि त्याने जेवण केले आणि झोपला. दुसऱ्या दिवशी सकाळी, तो लवकर उठला आणि आपले सामान घेऊन निघून गेला.
जेव्हा सरायमालक आणि त्याची पत्नी व्यापाऱ्याच्या खोलीत गेले, तेव्हा ते आश्चर्यचकित झाले! व्यापारी सगळे सामान घेऊन गेला होता आणि त्याने काहीही विसरले नव्हते! सरायमालकाने प्रत्येक कोपरा शोधून पाहिला, पण त्याला काहीच सापडले नाही.
तेव्हा सरायमालकाची पत्नी डोक्याला हात लावून म्हणाली, “अरेरे! त्याने काही विसरलेच आहे – तो पैसे देणे विसरला!” त्या क्षणी त्यांना आपलीच फसगत झाल्याचे समजले.
शेवटी, सरायमालकाने पुन्हा कधीही जादूई औषधी वनस्पती वापरली नाही, कारण त्याचा स्वतःचाच तोटा झाला होता!
या गोष्टीतून शिकवण:
✅ लोभ करणे चुकीचे आहे, कारण तो शेवटी स्वतःच्याच नुकसानीस कारणीभूत होतो.
✅ प्रामाणिक आणि हुशार असणे चांगले असते.
✅ इतरांना फसवण्याचा प्रयत्न केला, तर कधी कधी त्याचा परिणाम स्वतःवर होतो.
✅ प्रत्येक गोष्टीचा नीट विचार करून निर्णय घ्यावा.
Summary in English
One cold evening, a poor and tired merchant knocked on the door of an inn and asked for a place to stay and a simple meal. The innkeeper was not happy to see the merchant because he looked poor and wore simple clothes. However, he let him stay.
The innkeeper and his wife were greedy. They complained that the merchant would not be able to pay them well. But instead of driving him away, they planned to cheat him. The innkeeper had a magic herb, which made people forget things after eating it. He decided to mix the herb into the merchant’s food, hoping he would forget his merchandise and leave it behind.
That night, they prepared a delicious meal and secretly added the magic herb. The merchant ate the food happily and went to sleep without knowing anything.
Early in the morning, the merchant woke up and left. When the innkeeper and his wife went to check his room, they were shocked! The merchant had taken all his belongings with him. The innkeeper searched every corner of the room but found nothing left behind.
Suddenly, the innkeeper’s wife realized the truth. She slapped her forehead and said, “Oh no! He did forget something – he forgot to pay us!”
At that moment, they understood their mistake. They had tried to cheat the merchant, but in the end, they were the ones who got fooled! From that day on, the innkeeper never used the magic herb again.
Moral of the Story:
✅ Greed leads to loss and failure.
✅ Honesty and cleverness always win in the end.
✅ Trying to cheat others can sometimes backfire.
✅ Think carefully before making unfair plans.
Summary in Hindi
एक ठंडी शाम, एक गरीब और थका हुआ व्यापारी सराय (inn) के दरवाजे पर आया और अंदर जाने की अनुमति मांगी। उसने खाने और रात रुकने की विनती की। लेकिन सराय मालिक खुश नहीं था, क्योंकि व्यापारी गरीब और साधारण कपड़े पहने था।
सराय मालिक और उसकी पत्नी बहुत लालची थे। उन्होंने सोचा कि व्यापारी उन्हें अच्छे पैसे नहीं देगा। इसलिए, उन्होंने उसे बेवकूफ बनाने की योजना बनाई। सराय मालिक के पास एक जादुई जड़ी-बूटी (magic herb) थी, जिसे खाने के बाद लोग कुछ न कुछ भूल जाते थे।
उन्होंने व्यापारी के खाने में जादुई जड़ी-बूटी मिला दी। व्यापारी को कुछ भी शक नहीं हुआ, उसने खुश होकर खाना खाया और सो गया।
अगली सुबह, जब सराय मालिक और उसकी पत्नी व्यापारी के कमरे में गए, तो वे चौंक गए! व्यापारी अपना सारा सामान लेकर चला गया था! उन्होंने हर जगह देखा, लेकिन उन्हें कुछ भी नहीं मिला।
तभी सराय मालिक की पत्नी ने अपना सिर पकड़ा और कहा, “अरे नहीं! उसने सच में कुछ भूल गया है – वह हमें पैसे देना भूल गया!”
उस समय उन्हें अपनी गलती समझ में आ गई। उन्होंने दूसरे को धोखा देने की कोशिश की थी, लेकिन खुद ही बेवकूफ बन गए! इसके बाद, सराय मालिक ने फिर कभी जादुई जड़ी-बूटी का इस्तेमाल नहीं किया।
इस कहानी से सीख:
✅ लालच हमेशा नुकसान कर देता है।
✅ ईमानदारी और होशियारी हमेशा जीतती है।
✅ दूसरों को धोखा देने की कोशिश कभी-कभी खुद पर भारी पड़ जाती है।
✅ बुरे कामों का नतीजा हमेशा बुरा ही होता है।
Leave a Reply