आतां उजाडेल!
१. धड्याचा परिचय:
ही कविता मंगेश पाडगांवकर यांनी लिहिली आहे. ही कविता त्यांच्या ‘जिप्सी’ या कवितासंग्रहातून घेतली आहे.
➤ कविता पहाटेच्या वेळी होणाऱ्या सुंदर बदलांचे वर्णन करते.
➤ पहाट येताच निसर्गात आनंद आणि चैतन्य पसरते.
➤ सूर्यकिरणांचे आगमन होताच अंधार नाहीसा होतो आणि प्रकाशाचा महोत्सव सुरू होतो.
२. कवितेतील मुख्य कल्पना:
कवीला पहाट येण्याची आणि सूर्य उगवण्याची उत्सुकता आहे.
➤ अंधार संपतो आणि प्रकाश पसरतो.
➤ पक्ष्यांचे किलबिलाट सुरू होतात आणि वारा आनंदाने झाडांमध्ये संचारतो.
➤ फुले उमलतात आणि गोड गारवा संपूर्ण वातावरणात भरून राहतो.
➤ संपूर्ण निसर्ग नवचैतन्याने उजळून निघतो.
३. उजाडल्यामुळे निसर्गात होणारे बदल:
✔ अंधार नाहीसा होतो.
✔ सूर्यकिरणांनी वातावरण प्रकाशमय होते.
✔ पक्ष्यांचे मधुर किलबिलाट सुरू होतात.
✔ वाऱ्याच्या झुळुकीने झाडे आनंदाने डोलतात.
✔ फुले उमलतात आणि सुवासिक वासाने परिसर सुगंधित होतो.
✔ थंडगार वाऱ्यामुळे गोड गारवा जाणवतो.
४. कवितेतील महत्त्वाच्या ओळींचा अर्थ:
➤ “खिन्न आंधळा अंधार आतां ओसरेल पार.”
→ रात्रभर असलेला गडद अंधार पहाटेच्या प्रकाशाने नष्ट होईल.
➤ “आनंदात पारिजात उधळील बरसात.”
→ आनंदाने पारिजातक फुलांचा वर्षाव होईल.
➤ “मृदू गळ्यात खगांच्या किलबिल पालवेल.”
→ गोड आवाजात पक्ष्यांचे गाणे सुरू होईल.
➤ “प्रकाशाचे महादान कणाकणांत स्फुरेल.”
→ प्रकाश सर्वत्र पसरून संपूर्ण सृष्टीला उजळून टाकेल.
५. कवितेत वापरलेली विशेषणे:
✔ शुभ्र आनंदाच्या लाटा
✔ मृदू गळ्यात खगांचे गीत
✔ गहिंवरलेल्या प्रकाशाचा स्पर्श
✔ गोड कोंवळा गारवा
✔ निळे आकाश भरून दिशा उजळणे
६. पहाटेचा आशीर्वाद म्हणजे काय?
➤ पहाट म्हणजे नवीन दिवसाची सुरुवात.
➤ पहाटेचा प्रकाश म्हणजे नव्या सुरुवातीचा आशीर्वाद.
➤ निसर्गात नवीन चैतन्य निर्माण होते, मन प्रसन्न होते आणि दिवस आनंदात सुरू होतो.
७. कवितेतील शिकवण:
✔ प्रत्येक रात्र संपल्यानंतर पहाट होते, तसंच संकटानंतर चांगले दिवस येतात.
✔ सूर्यप्रकाश आपल्याला आशेचा आणि सकारात्मकतेचा संदेश देतो.
✔ निसर्गातील बदल आपल्याला नव्या दिवसाची नवी उमेद देतात.
✔ अंधारानंतर प्रकाश येतोच, म्हणून आपण आशावादी असले पाहिजे.
Leave a Reply