वस्तू
ही कविता वस्तू आणि मानवी भावनांमधील अनोख्या नात्याचे चित्रण करते. कवीने निर्जीव वस्तूंना मानवासारखीच संवेदनशील आणि महत्त्वाची मानले आहे. त्यांच्याकडे फक्त उपयोगाच्या दृष्टीने न पाहता त्यांच्याशी आपुलकीने वागावे, त्यांना योग्य तो सन्मान द्यावा, असे कवी सुचवतो. वस्तूंना जिव नसतो, पण त्यांच्यावर प्रेमाने आणि जपून वागल्यास त्या देखील समाधान देतात. त्या केवळ सेवक नसून आपल्या जीवनातील एक घटक असतात. वस्त्रं आणि इतर वस्तू यांच्यातील भावनिक संबंध अधोरेखित करताना, कवी त्यांना स्वच्छतेची आवड असते, त्यांना त्यांच्या जागेवर टिकून राहण्याची गरज असते, असे सूचित करतो. तसेच, जीवन संपल्यावर जसे माणसांना घरातून दूर केले जाते तसेच वस्तूंनाही विसरले जाते. म्हणूनच, वस्तूंना देखील आदराने निरोप द्यावा, अशी भावनिक साद कवितेतून व्यक्त होते. ही कविता मानवीय संवेदनशीलतेचे प्रतीक असून वस्तूंविषयी सहानुभूती आणि जबाबदारीची जाणीव करून देते.
Leave a Reply